2001-2010
Մի հայրեն ասեմ ես էլ,
Իմ անցած օրերին ասեմ...
Համո ՍԱՀՅԱՆ
Ալեհույզ, լուսեղ աչքերում
Հմայք է՝ մաքուր կանացի...
16.11.00
Այնպե՜ս է անուշ գերում՝
նազանքով քնքուշ-առնացի,
Ալեհույզ-հուր աչքերում
հիացք է, սեր-կիրք կանացի,
Իսկ ի՞նչ է բախտն ինձ բերում՝
տանջամահ լինելուց բացի,
Տանջահար իմ այս... դերում
վախենամ սի՜րտը չբացի։
16.02.01, Ստեփանակերտ
Վարդաբույր շուրթերդ կեզ
Այրվում են շուրթերիս վրա։
24.09.01
Անունդ՝ երազ տխուր,
լուսեղեն թախի՜ծ է անկեզ,
Վարդաբույր շուրթերդ տուր,
այրվո՜ւմ են շուրթերս հրկեզ,
Ապրո՜ւմ եմ աղոթքով լուռ՝
դողդոջուն հույսի՜կ տա մի հեզ,
Օտար մի՜ ձևանա զուր,
սիրո՜ւնս, սիրո՜ւմ եմ ես քեզ...
24.09.01, Ստեփանակերտ
(<<Ծովածաղկի աչքեր>>-ից)
Մի անծանոթի
Քեզ բարևեց այդ աղջիկը,
Իսկ ինձ՝ անգամ չնայեց...
29.09.01
Բարևեց աղջիկն այդ քեզ,
իսկ իմ կողմն անգամ չնայեց,
Հասկացա՞ր գոնե մի պահ՝
նա քե՞զ էր, թե՞ ինձ հմայեց,
Հասկացա՞վ աղջիկն այդ, որ
մոլորված թողեց մի հայացք,
Դու հասի՜ր նրան, գնա՜,
մի՜ թող, որ ետ նայի հանկարծ...
(<<Ծովածաղկի աչքեր>>-ից)
-Ես միշտ ժպտա՜մ քեզ,-
դո՜ւ ասացիր...
28.09.00
Ինձ այնպես լա՜վ ես ժպտում,
թվում է՝ դու ես իմ... կի՜նը,
Կործանվե՜մ թող քո գրկում,
կլինե՞ս դու իմ գրկինը,
Հուզո՜ւմ ես համակ ու սեր,
կարոտիս ցա՜վն է քո... գինը,
Որքա՜ն եմ, գիտե՞ս, ուզում՝
դու՜ լինես միշտ իմ մտքինը։
09.10.00, Ստեփանակերտ
Քո թախծոտ աչքերում երազ կա վայրի,
Ես ինչպե՞ս թողնեմ քո թախիծն ինձ այրի...
17.07.01
Կարոտ կա աչքերիդ մեջ,
աչքերիդ ցոլանքը վայրի
Ես ինչպե՞ս ներս թողնեմ գա,
բա որ գա ու սիրտս այրի՞,
Իսկ հետո՞, ինչպե՞ս ապրեմ։
Մի՜ ստիպիր, որ սիրտս զայրի...
...Ի՜նչ հեշտ ես դու մարսում, թո՜ւղթ,
գովեստն ու... հեգնանքը սայրի։
17.07.01, Ստեփանակերտ
Ասա՜, ինչո՞ւ ես ի՜նձ աչք ածում,
Երբ ժպտում ես ու... աղոթք հայցում...
24.08.03
Դո՜ւր եկար կնոջս դու՝
հարցնո՜ւմ էր անվերջ քո մասին։
-Ո՞վ էր այդ աղջիկն,-ասաց,-
որ ժպտում էիք միասին,
Թե՞ ուրիշ աչքով նայող
չունի, որ քեզ է աչք ածում...
...Ի՞նչ ասեմ, որ ճիշտ դուրս գամ,
հարցո՜ւմն է պատասխան հայցում։
16.03.03, Ստեփանակերտ
Դու ի՞նչ ես ուզում ինձանից,
Բաց թող ինձ՝ գնամ ես, թախի՜ծ...
17.07.01
Դավեր ես նյութում, թախի՜ծ,
բայց էլի գոհ եմ քեզանից,
Քեզ ե՞րբ եմ վատ խոսք ասել,
խիղճ ունե՞ս դու գոնե մի քիչ։
Սիրտս քեզ երգ է տալիս,
իսկ դու միշտ ցա՜վ ես բերում ինձ,
Հոգնել եմ, բայց թող՝ գնամ,
տարփածու-տնավե՜ր թախիծ...
27.07.01, Ստեփանակերտ
Ես ուզում եմ ցմրուր
Քո թովչանքը ճաշակել...
19.07.01
Ոչի՞նչ, որ սիրագարված
աչքերի ցոլանք տվեցի,
Ժպտա՜, թող աշխարհը քեզ
չթվա դատարկ մի խեցի,
Թե՞ իզուր երազս ես
քո առաջ այսպես խնկեցի,
Ե՞րբ սիրո վայելք տեսա,
այսքան շուտ ինչո՞ւ ծնկեցի։
21.04.01, Ստեփանակերտ
Ո՞ւր ես հիմա՝ չգիտեմ,
Արի՜, լա՞վս, քեզ գգվեմ...
07.07.01
Անվե՜րջ եմ քեզ սիրելու,
գալո՞ւ ես ինձ մոտ դու նորից,
Որ փնտրեմ աչքերիդ մեջ
երազներ, կարոտ ու թախիծ,
Գրկեմ քո ուսերը մերկ
ու քամեմ գինին շուրթերիդ,
Արի՛, քեզ սիրո՜ւմ եմ ես,
աչքերդ թող միշտ ժպտա՜ն, ի՛նձ։
28.09.01, Ստեփանակերտ
Կնացի՜ր ինձ, իմ լա՜վս,
Ես պաշտո՜ւմ եմ քեզ...
01.08.01
Խայտո՜ւմ ես նորից, սիրո՜ւն,
ամա՜ռ ես, ա՜լ ես դու ու կեզ,
Ուզո՜ւմ եմ քո ժպիտը,
ափսո՞ս է, որ ինձ նվիրես,
Աչքերդ հուր են ցայում,
օրերդ խինդ են ու հրկե՜զ,
Կնացի՜ր, լա՜վս, դու ինձ,
սիրո՞ւմ եմ՝ պաշտո՜ւմ եմ ես քեզ...
26.05.04, Ստեփանակերտ
Երազը՝ սուրբ, նաև սուտ է, նաև՝ խաբկանք,
Այնպես արա, որ չդառնա՜ս... երազախաբ...
24.08.03
Մենության ուշ գիշեր էր,
երբ նրան այցի գնացի,
Ուզեցի շուտ ետ դառնալ,
բայց գիշերն այնտեղ մնացի,
Եվ հետո... այնպե՜ս լավ էր,
որ, անկեղծ ասած, զղջացի,
Թե ինչո՞ւ մինչ այդ նրան
չտեսա՜, չճանաչեցի՜...
25.02.03, Ստեփանակերտ
Ա՜յն Զոյային, ում Շիրազը կոչեց Զվարթ...
-Դե՞մ ես՝ պահիր անվան երկու ձևերն էլ այդ...
22.03.03
Կայտառ է, զվարթ է նա,
ու այնպես լա՜վ է հիշելում,
Ոչինչ չի կորչի նրա
պահած ու փայած հուշերում,
Բայց այնպե՜ս շվար է, որ
պահվելով կյանքի փշերում,
Մի շունչ ու մի տուն է, և
հուշերի հետ է գիշերում...
16.02.01, Ստեփանակերտ
Եղե՞լ եմ ես դրախտում...
Հիշե՜լ եմ քեզ դրախտում։
17.07.04
Մի՜ գոցիր, բա՜ց արա, թող
արևի շողն ընկնի վրան,
Չե՜մ տեսել երբեք կյանքում
այդքան մեծ հատիկներ նռան,
Բա՜ց արա դրախտդ գոց՝
մրգերիդ բույրով արբենամ,
Եղե՜լ եմ, գուցե կասեմ,
դրախտում ես էլ մի անգամ։
17.07.04, Ստեփանակերտ
Ծոցիդ մեջ մի զույգ գերված
սևկտուց ճերմակ աղավնի
Ուզում են դուրս պրծնել, որ
վայելեն համբո՜ւյրն արևի...
27.07.04
Վանդակված-գերված մի զույգ
սևկտուց ճերմակ աղավնի
Ուզում են դուրս թռչել, բայց
ամուր են կապանքներն էլի,
Սեղմվել են պատերի մեջ՝
քնքշանքի՜ կարոտ, արևի՜...
...Կրծկալիդ պայթյունը լոկ
կփրկի նրանց երևի։
13.07.04, Ստեփանակերտ
Ինչ ասես-չասես՝ մեկ է,
ուրագն իր արածն է անում...
16.09.03
-Մի՜ եղիր ուրագի պես,-
հին առածն այսպես է հուշում,-
Դու մեկ՝ այս, մեկ՝ այն, իսկ նա
միշտ դեպի իրեն է տաշում...
...Կորել են հույզ, անրջանք՝
թախիծն ո՞ւմ կարոտն է քաշում,
Երբևէ կհասկանա՞նք,
թե այս ի՜նչ օրեր ենք մաշում։
29.09.01, Ստեփանակերտ
Տխո՛ւր եմ բաժանման օրից,
Հույս չունեմ, թե կգաս նորից։
16.03.10
Գնացել ու չես գալիս,
հեռու ենք արդեն իրարից,
Մոռանալ չեմ կարող քեզ՝
չես հիշում երևի էլ ինձ,
Ուրա՞խ ես, անհո՞գ, իսկ ե՞ս՝
տխուր եմ բաժանման օրից,
Թախիծն է սիրտս պատել՝
հույս չունեմ, թե կգաս նորից։
16.03.10, Ստեփանակերտ
Արևը սարի ուսին
կրակն իր մարեց ու գնաց,
Արևից սարի ուսին
շողերի մի խրձիկ մնաց...
30.03.03
Եկել եմ, նստել այստեղ,
նստել եմ լուռ ու մնացել,
Արևն էլ սարի ուսին
կրակն է մարել-գնացել,
Իսկ սարի ուսից կարմիր
շողերի մի փունջ է կառչել...
...Նստել եմ լուռ ու մենակ,
չգիտեմ, թե ինչ մտածել։
12.09.05, Ստեփանակերտ
Արի՜, մի՜ գնա,
Եկել ես՝ մնա՜...
Ժող. երգից
Չգիտեմ՝ գնա՞մ, մնա՞մ,
ո՞րն է ճիշտ և որը՝ սխալ,
Մնալս՝ անհեռատես,
գնալս՝ անհեռանկա՞ր,
Անիմաստ ու անտեղի՞,
մնա՞լս՝ մշուշվել-մխա՞լ...
Ի՞նչ ասեմ... Բայց մարդ ենք, չէ՞,
գալուն էլ... գնա՜լն է ախար...
30.05.03, Ստեփանակերտ
Մի հայրեն ասեմ ես էլ,
Իմ անցած օրերին ասեմ...
Համո ՍԱՀՅԱՆ
Ալեհույզ, լուսեղ աչքերում
Հմայք է՝ մաքուր կանացի...
16.11.00
Այնպե՜ս է անուշ գերում՝
նազանքով քնքուշ-առնացի,
Ալեհույզ-հուր աչքերում
հիացք է, սեր-կիրք կանացի,
Իսկ ի՞նչ է բախտն ինձ բերում՝
տանջամահ լինելուց բացի,
Տանջահար իմ այս... դերում
վախենամ սի՜րտը չբացի։
16.02.01, Ստեփանակերտ
Վարդաբույր շուրթերդ կեզ
Այրվում են շուրթերիս վրա։
24.09.01
Անունդ՝ երազ տխուր,
լուսեղեն թախի՜ծ է անկեզ,
Վարդաբույր շուրթերդ տուր,
այրվո՜ւմ են շուրթերս հրկեզ,
Ապրո՜ւմ եմ աղոթքով լուռ՝
դողդոջուն հույսի՜կ տա մի հեզ,
Օտար մի՜ ձևանա զուր,
սիրո՜ւնս, սիրո՜ւմ եմ ես քեզ...
24.09.01, Ստեփանակերտ
(<<Ծովածաղկի աչքեր>>-ից)
Մի անծանոթի
Քեզ բարևեց այդ աղջիկը,
Իսկ ինձ՝ անգամ չնայեց...
29.09.01
Բարևեց աղջիկն այդ քեզ,
իսկ իմ կողմն անգամ չնայեց,
Հասկացա՞ր գոնե մի պահ՝
նա քե՞զ էր, թե՞ ինձ հմայեց,
Հասկացա՞վ աղջիկն այդ, որ
մոլորված թողեց մի հայացք,
Դու հասի՜ր նրան, գնա՜,
մի՜ թող, որ ետ նայի հանկարծ...
(<<Ծովածաղկի աչքեր>>-ից)
-Ես միշտ ժպտա՜մ քեզ,-
դո՜ւ ասացիր...
28.09.00
Ինձ այնպես լա՜վ ես ժպտում,
թվում է՝ դու ես իմ... կի՜նը,
Կործանվե՜մ թող քո գրկում,
կլինե՞ս դու իմ գրկինը,
Հուզո՜ւմ ես համակ ու սեր,
կարոտիս ցա՜վն է քո... գինը,
Որքա՜ն եմ, գիտե՞ս, ուզում՝
դու՜ լինես միշտ իմ մտքինը։
09.10.00, Ստեփանակերտ
Քո թախծոտ աչքերում երազ կա վայրի,
Ես ինչպե՞ս թողնեմ քո թախիծն ինձ այրի...
17.07.01
Կարոտ կա աչքերիդ մեջ,
աչքերիդ ցոլանքը վայրի
Ես ինչպե՞ս ներս թողնեմ գա,
բա որ գա ու սիրտս այրի՞,
Իսկ հետո՞, ինչպե՞ս ապրեմ։
Մի՜ ստիպիր, որ սիրտս զայրի...
...Ի՜նչ հեշտ ես դու մարսում, թո՜ւղթ,
գովեստն ու... հեգնանքը սայրի։
17.07.01, Ստեփանակերտ
Ասա՜, ինչո՞ւ ես ի՜նձ աչք ածում,
Երբ ժպտում ես ու... աղոթք հայցում...
24.08.03
Դո՜ւր եկար կնոջս դու՝
հարցնո՜ւմ էր անվերջ քո մասին։
-Ո՞վ էր այդ աղջիկն,-ասաց,-
որ ժպտում էիք միասին,
Թե՞ ուրիշ աչքով նայող
չունի, որ քեզ է աչք ածում...
...Ի՞նչ ասեմ, որ ճիշտ դուրս գամ,
հարցո՜ւմն է պատասխան հայցում։
16.03.03, Ստեփանակերտ
Դու ի՞նչ ես ուզում ինձանից,
Բաց թող ինձ՝ գնամ ես, թախի՜ծ...
17.07.01
Դավեր ես նյութում, թախի՜ծ,
բայց էլի գոհ եմ քեզանից,
Քեզ ե՞րբ եմ վատ խոսք ասել,
խիղճ ունե՞ս դու գոնե մի քիչ։
Սիրտս քեզ երգ է տալիս,
իսկ դու միշտ ցա՜վ ես բերում ինձ,
Հոգնել եմ, բայց թող՝ գնամ,
տարփածու-տնավե՜ր թախիծ...
27.07.01, Ստեփանակերտ
Ես ուզում եմ ցմրուր
Քո թովչանքը ճաշակել...
19.07.01
Ոչի՞նչ, որ սիրագարված
աչքերի ցոլանք տվեցի,
Ժպտա՜, թող աշխարհը քեզ
չթվա դատարկ մի խեցի,
Թե՞ իզուր երազս ես
քո առաջ այսպես խնկեցի,
Ե՞րբ սիրո վայելք տեսա,
այսքան շուտ ինչո՞ւ ծնկեցի։
21.04.01, Ստեփանակերտ
Ո՞ւր ես հիմա՝ չգիտեմ,
Արի՜, լա՞վս, քեզ գգվեմ...
07.07.01
Անվե՜րջ եմ քեզ սիրելու,
գալո՞ւ ես ինձ մոտ դու նորից,
Որ փնտրեմ աչքերիդ մեջ
երազներ, կարոտ ու թախիծ,
Գրկեմ քո ուսերը մերկ
ու քամեմ գինին շուրթերիդ,
Արի՛, քեզ սիրո՜ւմ եմ ես,
աչքերդ թող միշտ ժպտա՜ն, ի՛նձ։
28.09.01, Ստեփանակերտ
Կնացի՜ր ինձ, իմ լա՜վս,
Ես պաշտո՜ւմ եմ քեզ...
01.08.01
Խայտո՜ւմ ես նորից, սիրո՜ւն,
ամա՜ռ ես, ա՜լ ես դու ու կեզ,
Ուզո՜ւմ եմ քո ժպիտը,
ափսո՞ս է, որ ինձ նվիրես,
Աչքերդ հուր են ցայում,
օրերդ խինդ են ու հրկե՜զ,
Կնացի՜ր, լա՜վս, դու ինձ,
սիրո՞ւմ եմ՝ պաշտո՜ւմ եմ ես քեզ...
26.05.04, Ստեփանակերտ
Երազը՝ սուրբ, նաև սուտ է, նաև՝ խաբկանք,
Այնպես արա, որ չդառնա՜ս... երազախաբ...
24.08.03
Մենության ուշ գիշեր էր,
երբ նրան այցի գնացի,
Ուզեցի շուտ ետ դառնալ,
բայց գիշերն այնտեղ մնացի,
Եվ հետո... այնպե՜ս լավ էր,
որ, անկեղծ ասած, զղջացի,
Թե ինչո՞ւ մինչ այդ նրան
չտեսա՜, չճանաչեցի՜...
25.02.03, Ստեփանակերտ
Ա՜յն Զոյային, ում Շիրազը կոչեց Զվարթ...
-Դե՞մ ես՝ պահիր անվան երկու ձևերն էլ այդ...
22.03.03
Կայտառ է, զվարթ է նա,
ու այնպես լա՜վ է հիշելում,
Ոչինչ չի կորչի նրա
պահած ու փայած հուշերում,
Բայց այնպե՜ս շվար է, որ
պահվելով կյանքի փշերում,
Մի շունչ ու մի տուն է, և
հուշերի հետ է գիշերում...
16.02.01, Ստեփանակերտ
Եղե՞լ եմ ես դրախտում...
Հիշե՜լ եմ քեզ դրախտում։
17.07.04
Մի՜ գոցիր, բա՜ց արա, թող
արևի շողն ընկնի վրան,
Չե՜մ տեսել երբեք կյանքում
այդքան մեծ հատիկներ նռան,
Բա՜ց արա դրախտդ գոց՝
մրգերիդ բույրով արբենամ,
Եղե՜լ եմ, գուցե կասեմ,
դրախտում ես էլ մի անգամ։
17.07.04, Ստեփանակերտ
Ծոցիդ մեջ մի զույգ գերված
սևկտուց ճերմակ աղավնի
Ուզում են դուրս պրծնել, որ
վայելեն համբո՜ւյրն արևի...
27.07.04
Վանդակված-գերված մի զույգ
սևկտուց ճերմակ աղավնի
Ուզում են դուրս թռչել, բայց
ամուր են կապանքներն էլի,
Սեղմվել են պատերի մեջ՝
քնքշանքի՜ կարոտ, արևի՜...
...Կրծկալիդ պայթյունը լոկ
կփրկի նրանց երևի։
13.07.04, Ստեփանակերտ
Ինչ ասես-չասես՝ մեկ է,
ուրագն իր արածն է անում...
16.09.03
-Մի՜ եղիր ուրագի պես,-
հին առածն այսպես է հուշում,-
Դու մեկ՝ այս, մեկ՝ այն, իսկ նա
միշտ դեպի իրեն է տաշում...
...Կորել են հույզ, անրջանք՝
թախիծն ո՞ւմ կարոտն է քաշում,
Երբևէ կհասկանա՞նք,
թե այս ի՜նչ օրեր ենք մաշում։
29.09.01, Ստեփանակերտ
Տխո՛ւր եմ բաժանման օրից,
Հույս չունեմ, թե կգաս նորից։
16.03.10
Գնացել ու չես գալիս,
հեռու ենք արդեն իրարից,
Մոռանալ չեմ կարող քեզ՝
չես հիշում երևի էլ ինձ,
Ուրա՞խ ես, անհո՞գ, իսկ ե՞ս՝
տխուր եմ բաժանման օրից,
Թախիծն է սիրտս պատել՝
հույս չունեմ, թե կգաս նորից։
16.03.10, Ստեփանակերտ
Արևը սարի ուսին
կրակն իր մարեց ու գնաց,
Արևից սարի ուսին
շողերի մի խրձիկ մնաց...
30.03.03
Եկել եմ, նստել այստեղ,
նստել եմ լուռ ու մնացել,
Արևն էլ սարի ուսին
կրակն է մարել-գնացել,
Իսկ սարի ուսից կարմիր
շողերի մի փունջ է կառչել...
...Նստել եմ լուռ ու մենակ,
չգիտեմ, թե ինչ մտածել։
12.09.05, Ստեփանակերտ
Արի՜, մի՜ գնա,
Եկել ես՝ մնա՜...
Ժող. երգից
Չգիտեմ՝ գնա՞մ, մնա՞մ,
ո՞րն է ճիշտ և որը՝ սխալ,
Մնալս՝ անհեռատես,
գնալս՝ անհեռանկա՞ր,
Անիմաստ ու անտեղի՞,
մնա՞լս՝ մշուշվել-մխա՞լ...
Ի՞նչ ասեմ... Բայց մարդ ենք, չէ՞,
գալուն էլ... գնա՜լն է ախար...
30.05.03, Ստեփանակերտ
